آمبولی ریه
بررسی اجمالی
بیماری های بسیاری وجود دارند که مرتبط با سلامت قلب و عروق شماست پس به واسطه اهمیت و جایگاه والا سلامتی قلب و عروق تان باید هر یک از آن ها را به خوبی بشناسید تا در صورت بروز در بدن شما یا اطرافیان تان نشانه های آن را بشناسید و در اسرع وقت به یک متخصص قلب و عروق متبحر مراجعه کنید این گونه می توانید کمیت و کیفیت زندگی خود بالا ببرید.
لازم به ذکر است محافظت از سلامتی بالاترین ارزش ها است.
در این مقاله قصد داریم در مورد این نوع عارضه با توجه به مطالعات انجام شده در این حوزه از منابع معتبر و مختلف علمی اطلاعاتی در خور در اختیارتان قرار دهیم.
ترومبو آمبولي ريه چيست؟
آمبولي به معناي حركت است، زماني كه لخته (ترومبوس) تشكيل شده در عروق بدن (سياهرگ ها) كه در پست قبلي گفته شد حركت كند به آن آمبولي گفته مي شود و چون تخليه خون سياهرگي به ريه انجام مي شود (جهت تصفيه خون بدون اكسيژن )، هرگونه لخته در رگ هاي بدن مي تواند حركت كرده و وارد ريه شده كه به آن آمبولي ريه گفته مي شود.
آمبولي ريه جز بيماري هاي قلبي و عروقي خطرناک محسوب مي شود چون لخته مانع خونرساني به ريه شده و جلوي اكسيژن رساني به بدن گرفته مي شود. ذکر یک نکته الزامیست: شدت بيماري و علائم بستگي به حجم لخته وارد شده به عروق ريه دارد.
آیا می دانید آمبولی ریه چیست؟
آمبولی ریه در بارداری
ترومبوآمبولی وریدی در بارداری هم چنان یکی از علل اصلی مرگ و میر مادران در کشورهای توسعه یافته است و عوامل خطر قابل شناسایی هستند. هم چنین بر اساس تحقیقات انجام شده تقریباً 10 برابر بیشتر در جمعیت باردار (در مقایسه با زنان غیر باردار) با شیوع 1 در 1000 و بیشترین خطر در دوره پس از تولد دیده می شود.
در صورت نیاز به تصویربرداری ریوی، اسکن قلب پرفیوژن تهویه معمولاً آزمایش اولیه ترجیحی برای تشخیص آمبولی ریوی در بارداری است. درمان باید به صورت بالینی آغاز شود و تا زمانی که تشخیص دقیقی حاصل نشود، نباید از آن منصرف شود.
علائم آمبولی ریه در نوار قلب
علامت شايع آن عبارت اند از:
- تنگي نفس
- تپش قلب
- درد قفسه سينه
- در موارد شديد وقتي حجم لخته وارد شده زياد باشد ايست قلبي و سنكوپ و مرگ اتفاق مي افتد.
چه عواملی باعث آمبولی ریوی می شوند؟
معمولاً آمبولی ریوی در اثر حرکت لخته خون از یکی از رگ های عمیق پاهای شما ایجاد می شود. این نوع لخته را ترومبوز ورید عمقی (DVT) می نامند.
در بسیاری از موارد، لخته به دلیل تغییراتی مانند: بارداری یا جراحی اخیر ایجاد می شود. اما در حدود 40٪ درصد موارد، ممکن است متخصص مراقبت های بهداشتی شما نتواند علت آمبولی ریه را پیدا کند. این اتفاق می تواند بدون دلیل مشخصی رخ دهد.
چه چیزی خطر ابتلا به آمبولی ریه را افزایش می دهد؟
بهتر است بدانید هنگامی که مدت طولانی غیرفعال هستید، احتمال ابتلا به آمبولی ریه افزایش می یابد.
این به این دلیل است که وقتی غیرفعال هستید، خون تمایل دارد در قسمت های پایین بدن، به ویژه در قسمت پایین پاها جمع شود. این معمولاً مشکلی ندارد زیرا وقتی شروع به حرکت می کنید، جریان خون شما افزایش می یابد و خون شروع به حرکت یکنواخت تری در اطراف بدن می کند. اما اگر برای مدت طولانی بی حرکت هستید، جریان خون در اطراف بدن شما می تواند بسیار کند شود. این نیز می تواند بنا به دلائل زیر اتفاق افتد:
- بعد از عمل یا آسیب جدی اندام
- پس از مدت طولانی استراحت در رختخواب
- در طی یک پرواز طولانی یا یک سفر طولانی با قطار یا ماشین که بیش از 6 ساعت طول بکشد
- تقریباً نیمی از افرادی که آمبولی ریه دارند، در بیمارستان بستری شده اند.
- شما ممکن است یک بیماری داشته باشید که باعث لخته شدن خون شما نسبت به حالت طبیعی آسان تر شود، مانند: سرطان، یا درمان های سرطان مانند: شیمی درمانی و رادیوتراپی.
- اضافه وزن داشتن
- بارداری، خطر شما تا 6 هفته پس از زایمان افزایش می یابد
- سیگار کشیدن
- مصرف برخی از اشکال جلوگیری از بارداری مبتنی بر هورمون یا درمان جایگزینی هورمون اگر از قرص های ضد بارداری استفاده می کنید، احتمال ابتلا به لخته خون بسیار ناچیز است و متخصص مربوطه قبل از تجویز آن ها، باید عوارض جانبی آن ها را هم در نظر بگیرد.
تشخیص ترومبو آمبولی ریه چگونه انجام می شود؟
تشخیص آمبولی ریه دشوار است، به خصوص در افرادی که نارسایی قلبی یا ریوی دارند. به همین دلیل، پزشک احتمالاً در مورد سابقه پزشکی شما بحث خواهد کرد، یک معاینه بدنی انجام می دهد و یک یا چند آزمایش زیر را تجویز می کند.
آزمایش خون
پزشک شما ممکن است آزمایش خون برای ماده حل کننده لخته در ماده دایمر D را تجویز کند. سطوح بالا ممکن است احتمال لخته شدن خون را افزایش دهد، اگرچه بسیاری از عوامل دیگر نیز می توانند باعث افزایش سطح دیمر D شوند. هم چنین می تواند میزان اکسیژن و دی اکسید کربن در خون شما را اندازه گیری کند. لخته شدن رگ خونی در ریه ها ممکن است سطح اکسیژن خون را کاهش دهد. علاوه بر این، آزمایش خون برای تعیین این که آیا شما یک اختلال لخته شدن ارثی دارید یا خیر، انجام می شود.
اشعه ایکس قفسه سینه
این آزمایش غیرتهاجمی تصاویر قلب و ریه های شما را روی فیلم نشان می دهد. اگرچه اشعه ایکس نمی تواند آمبولی ریه را تشخیص دهد و حتی ممکن است در صورت وجود آمبولی ریه طبیعی به نظر برسد، اما می تواند شرایطی را تقلید کند که بیماری را تقلید می کند.
سونوگرافی
یک آزمایش غیرتهاجمی معروف به سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی رگ های ران، زانو و ساق پا شما را اسکن می کند تا لخته های خون از ورید عمقی را بررسی کند. بدین ترتیب وسیله ای به شکل میله به نام مبدل بر روی پوست حرکت داده می شود و امواج صوتی را به سمت رگ های مورد آزمایش هدایت می کند. این امواج سپس به مبدل منعکس می شوند تا یک تصویر متحرک در رایانه ایجاد کنند. عدم وجود لخته احتمال ترومبوز ورید عمقی را کاهش می دهد. در صورت وجود لخته، احتمالاً بلافاصله درمان آغاز می شود.
آنژیوگرافی ریوی سی تی
سی تی اسکن با تولید اشعه ایکس تصاویر مقطعی از بدن شما تولید می کند. آنژیوگرافی ریوی که به آن مطالعه آمبولی ریوی CT نیز می گویند. تصاویر سه بعدی ایجاد می کند که می تواند ناهنجاری هایی مانند: آمبولی ریه را در عروق ریه های شما تشخیص دهد. در بعضی موارد، ماده حاجب در طی سی تی اسکن به صورت وریدی داده می شود تا رگ های ریوی را ترسیم کند.
اسکن
در صورت نیاز به جلوگیری از قرار گرفتن در معرض اشعه یا کنتراست ناشی از سی تی اسکن به دلیل یک بیماری، ممکن است اسکن انجام شود. در این آزمایش ردیاب به داخل رگ بازوی شما تزریق می شود. ردیاب جریان خون (پرفیوژن) را نقشه برداری می کند و آن را با جریان هوا به ریه های شما مقایسه می کند و می تواند برای تعیین این که آیا لخته های خون علائم فشار خون ریوی را ایجاد می کنند، استفاده می شود.
آنژیوگرام ریوی
این آزمایش تصویری واضح از جریان خون در عروق ریه های شما ارائه می دهد. این روش دقیق ترین راه برای تشخیص آمبولی ریوی است اما از آنجا که برای تجویز به مهارت بالایی نیاز دارد و خطرات بالقوه جدی نیز دارد، معمولاً وقتی آزمایش های دیگر نتوانند تشخیص قطعی ایجاد کنند، انجام می شود. در آنژیوگرام ریوی، یک لوله انعطاف پذیر (کاتتر) به یک رگ بزرگ معمولاً در کشاله ران وارد می شود و از طریق قلب و رگ های ریه نخ می شود. سپس یک رنگ مخصوص به کاتتر تزریق می شود و همزمان با عبور رنگ از امتداد عروق ریه ها، اشعه ایکس گرفته می شود. در برخی افراد، این روش ممکن است باعث تغییر موقت ریتم قلب شود. علاوه بر این، رنگ ممکن است باعث افزایش خطر آسیب کلیه در افرادی شود که عملکرد کلیه آن ها کاهش یافته است.
ام آر آی
ام آر آی یک روش تصویربرداری پزشکی است که با استفاده از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی تولید شده توسط رایانه ، تصاویر دقیقی از اندام ها و بافت های بدن شما ایجاد می کند. ام.آر.آی معمولاً مخصوص خانم های باردار (برای جلوگیری از تشعشع به جنین) و افرادی است که ممکن است توسط کلیه هایی که در آزمایش های دیگر به کلیه ها آسیب می رساند آسیب ببیند.
درمان آمبولی ریه
هدف از درمان آمبولی ریه برطرف کردن لخته خون و جلوگیری از تشکیل لخته های جدید است. لازم به ذکر است: درمان سریع برای جلوگیری از عوارض جدی یا مرگ ضروری است.
داروها
داروها شامل انواع مختلف رقیق کننده خون و محلول در لخته می باشد.
داروهای رقیق کننده خون (ضد انعقاد خون)
این داروها از بزرگ شدن لخته های موجود و تشکیل لخته های جدید در حالی که بدن شما برای تجزیه لخته ها کار می کند، جلوگیری می کنند. هپارین یک داروی ضد انعقادی است که به طور مکرر استفاده می شود و می تواند از طریق ورید داده شود یا در زیر پوست تزریق شود. به سرعت عمل می کند و اغلب تا چند روز با داروی ضد انعقاد خوراکی مانند: وارفارین هم پوشانی می شود تا زمانی که موثر واقع شود و این ممکن است روزها طول بکشد.
داروهای ضد انعقاد خوراکی جدید با سرعت بیشتری کار می کنند و با سایر داروها تداخل کمتری دارند. برخی از مزایای استفاده از طریق دهان و بدون نیاز به همپوشانی با هپارین هستند. با این حال، تمام داروهای ضد انعقاد خون عوارض جانبی دارند و خونریزی شایع ترین آن است.
محلول لخته (ترومبولیتیک). در حالی که لخته ها معمولاً به خودی خود حل می شوند، اما گاهی اوقات ترومبولیتیک های داده شده از طریق ورید می توانند لخته ها را سریع حل کنند. از آنجا که این داروهای تجمع دهنده لخته باعث خونریزی ناگهانی و شدید می شوند، معمولاً برای موقعیت های تهدید کننده زندگی اختصاص دارند.
عمل جراحی آمبولی ریه
رفع لخته خون
اگر در ریه خود لخته بسیار بزرگ و تهدید کننده زندگی دارید، ممکن است پزشک پیشنهاد کند که آن را از طریق یک لوله نازک و قابل انعطاف (کاتتر) که از طریق رگ های خونی شما رد شده است، بردارید.
فیلتر رگ
هم چنین می توان از یک کاتتر برای قرار دادن فیلتر در رگ اصلی بدن (ورید اجوف تحتانی) استفاده کرد که از پاها به سمت راست قلب شما منتهی می شود. این فیلتر می تواند مانع از رفتن لخته ها به ریه های شما شود. این روش معمولاً مختص افرادی است که نمی توانند داروهای ضد انعقادی مصرف کنند یا اگرچه علیرغم استفاده از داروهای ضد انعقاد لخته شده اند. برخی از فیلترها را می توان در صورت عدم نیاز به حذف.
نتیجه گیری
از آنجا که ممکن است در معرض خطر دیگر ترومبوز ورید عمقی یا آمبولی ریه قرار داشته باشید، مهم است که درمان را ادامه دهید، مانند مصرف مداوم دارو های رقیق کننده های خون، و تحت نظر پزشک باشید. هم چنین، برای پیشگیری یا درمان عوارض ویزیت های منظم پزشک را انجام دهید.
دیدگاهتان را بنویسید